Brak samodzielności poszczególnych osób wiąże się z licznymi problemami - tak z indywidualnego, jak i społecznego punktu widzenia. W tym pierwszym zakresie należy podkreślić utratę poczucia własnej wartości prowadzącą w skrajnym przypadku do poważnych problemów psychicznych, w tym drugim - koszty, które w ramach solidaryzmu społecznego muszą być poniesione na rzecz osoby niesamodzielnej. W tej sytuacji kompleksowe działania ukierunkowane na aktywizację społeczną i związaną z tym aktywizację zawodową są bardzo cenne. Dobrym przykładem może służyć powiat gliwicki, który od roku 2008 prowadzi program adresowany do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, w szczególności do osób niepełnosprawnych oraz wychowanków rodzin zastępczych. Wsparcie udzielane jest przez okres roku, a jego zakres i formy są dostosowywane do potrzeb osób wybranych do udziału w danej (rocznej) edycji. Uzyskane wyniki wskazują na osiągnięcie stawianych celów.