Wiele miast ma duże ambicje w zakresie przyciągania turystów, czy pełnienia funkcji centrum komunikacyjnego dla otaczającego obszaru. Często jednak – jak to rzekł dramatopisarz – pospolitość skrzeczy. Infrastruktura komunikacyjna witająca przybysza niejednokrotnie zniechęca do jakiegokolwiek dalszego zapoznania się z miastem. Biada podróżnemu, który nie zorientuje się w porę w możliwościach przesiadkowych – będzie skazany na spędzenie kolejnych kilku godzin pod zamkniętą poczekalnią między „kółkiem dyskusyjnym” osób niezaradnych życiowo (jak polityczna poprawność nakazuje napisać) a budką z kebabem, która prawdopodobnie od dawna nie widziała inspektora Sanepidu. Sytuacja w Zabrzu nie przedstawia się może tak malowniczo, ale i tak jest trudna – zwłaszcza jak na prawie dwustutysięczne miasto o dużych aspiracjach. Aby zaradzić istniejącemu stanowi władze miasta postanowiły podjąć starania mające na celu wybudowanie nowego centrum przesiadkowego. Podjąć starania – gdyż opisywana praktyka jest na etapie realizacji. W tym momencie pojawia się oczywista wątpliwość, czy z opisem praktyki nie należałoby poczekać na jej zakończenie. Co do zasady – tak, jednak niektóre projekty są na tyle interesujące, a jednocześnie na tyle zależne od nieprzewidzianych czynników, że warto jest je zaprezentować również na etapie działań – jako inspirację dla innych. Dodać należy, że praktyka została wyróżniona w konkursie Dobre Praktyki PPP – edycja 2008.