Obowiązujące przepisy nakładają na gminy całkowitą odpowiedzialność za zapewnienie mieszkań osobom znajdującym się w złej sytuacji materialnej. Ta sama sytuacja dotyczy osób posiadających wyroki sądowe, nakazujące opróżnienie dotychczas zajmowanych lokali z jednoczesnym nadaniem uprawnień do otrzymania lokali socjalnych. Obowiązki te zostały nałożone na gminy przez ustawodawcę, który jednocześnie nie zapewnia żadnych środków na ich realizację. Z problemem pozyskiwania i utrzymywania lokali socjalnych boryka się każda gmina w Polsce. Trudność dotyczy nie tylko fizycznego braku tych lokali oraz środków finansowych na ich zabezpieczenie. Prawdziwym wyzwaniem jest wzrastająca wciąż niestety grupa rodzin, które z różnych przyczyn nie radzą sobie w obecnej sytuacji gospodarczej, czego najczęstszym wynikiem jest eksmisja ze wskazaniem lokalu socjalnego. Przepisy definiują jedynie pojęcie lokalu socjalnego oraz wysokość czynszu za jego najem. Trzeba podkreślić, że określony w nich tzw. standard i odpowiadający mu czynsz za taki lokal niweluje zazwyczaj zasadność podejmowania tego typu inicjatyw budowlanych.

     W Gorzowie Wielkopolskim na koniec 2008 roku wydzielono 337 lokali socjalnych. Wydawać by się mogło, że to znaczna ilość, jak na gorzowskie potrzeby. O skali problemu może jednak świadczyć fakt, że na dzień 31.12.2008 r. zapadło aż 740 wyroków eksmisyjnych (w tym z lokali komunalnych - 638, spółdzielczych - 55 i innych - 47). Już jednak dwa lata wcześniej, w ciągu 2006 roku, podjęto inicjatywę rozwiązania problemu w sposób, który można określić nowatorskim – w zakresie zadań technicznych, organizacyjnych i społecznych. Podjęto działania odbiegające od dotychczasowych doświadczeń, jak również od rozwiązań stosowanych dotąd zwykle przez inne polskie gminy.

     Interesującym novum okazała się inicjatywa wykorzystania „reliktu przeszłości” - przejęcia i adaptacji na lokale socjalne hotelu robotniczego „Metalowiec”. Nie byłoby jednak w tym nic nowatorskiego, gdyby nie fakt, że nie poprzestano tylko na działaniach technicznych (remont i adaptacja). Mając wiedzę o negatywnych doświadczeniach innych gmin, będących wynikiem zasiedlenia większej liczby mieszkań na małej przestrzeni - przez rodziny objęte wyrokami eksmisyjnymi, przygotowano oryginalny program pracy z rodziną i na rzecz rodziny. Założono, że umiejscowienie większej grupy rodzin w jednym miejscu, zwiększy możliwość bezpośredniej współpracy z nimi. Więcej, pozwoli na włączenie samych zainteresowanych w proces integracji i umożliwi szybszą reakcję na sytuacje konfliktowe, które w tych środowiskach bywają częste i bardzo uciążliwe. Bardzo odważnym celem było położenie nacisku na współpracę z rodzinami w trosce o ich dobro i rozwój. Nie poprzestano na hasłach. Znalazło to odzwierciedlenie w praktycznych, konkretnych działaniach. Jasno określono reguły zakwaterowania, zawarto kontrakty socjalne, a oprócz wsparcia materialnego (czyli udostępnienia mieszkania) udzielono rodzinom wsparcia duchowego, psychicznego prowadzono działania związane z aktywizacją społeczności lokalnej do rozwiązywania własnych problemów.
 
Przy współpracy z Gorzowskim Centrum Pomocy Rodzinie i Polityki Społecznej przygotowano innowacyjny projekt organizacji środowiska lokalnego, który zakładał stworzenie warunków do pracy służb socjalnych powołanych do pracy z lokalną mikro-społecznością poprzez:
- utworzenie placówki do dyspozycji służb społecznych na terenie obiektu,
- utworzenie świetlicy dla dzieci i młodzieży, klubu dla mieszkańców oraz wskazanie terenu na plac zabaw i gier dla dzieci i młodzieży.

     Wszystkie te działania miały na celu stworzenie dla rodzin przebywających w lokalach socjalnych w hotelu „Metalowiec” wyraźnej perspektywy na powrót do normalności. Zaproszenie: „Zacznij od nowa budować swoją przyszłość” przyniosło wymierne efekty. W jego ramach 24 osoby skończyły kursy zawodowe, a 6 osób podjęło zatrudnienie. Udział w projekcie otworzył przed uczestnikami konkretną przestrzeń nadziei: dał umiejętność przełamania niechęci, apatii, bierności, stał się impulsem odrodzenia się wiary w ich własne możliwości. Warto podkreślić, że rok 2009 został ustanowiony przez Radę Miasta Gorzowa Wielkopolskiego, uchwałą z dnia 17 grudnia 2008 – Rokiem Rodziny. Prezentowany projekt jest świadectwem, że nie podzieli ona losu wielu martwych tego typu uchwał, ale poprzez praktykę jej stosowania pokaże tę cenną inicjatywę samorządu poprzez radość i nadzieję gorzowskich rodzin, które odważyły się na nowo budować swoją przyszłość.