Żyjemy w nieustannym pośpiechu. Tymczasem okazuje się, że życia w pośpiechu powoduje znaczący spadek efektywności i kreatywności, zwiększając zarazem frustrację oraz liczbę błędów i pomyłek. Kultowi wszechobecnej szybkości przeciwstawia się w szczególności idea slow work, będąca sposobem myślenia i postrzegania obowiązków zawodowych w sposób dostosowany do własnego, indywidualnego tempa pracy. Dzięki temu powstają warunki dla skupienia się nad jakością i efektywnością wykonywanych zadań, a dodatkowo zachowuje się odpowiednią równowagę, potrzebną, by pracować i żyć lepiej. Zdaniem zwolenników slow worku wielogodzinna praca długofalowo się nie sprawdza, wielozadaniowość to mit, a kreatywność na czas to w rzeczywistości powielanie schematów. Praca nie pozostawiająca czasu na refleksję osobistą, zastanowienie się nad problemami czy intelektualny wypoczynek staje się powierzchowna i nieskuteczna. Codzienna gonitwa przynosi więcej szkody niż pożytku, dlatego też należy zwolnić i dostosować swoją pracę do nowych warunków.

Z ruchem Cittàslow wiążą się również takie postawy, jak slow travel czy slow driving (niespieszne podróżowanie), slow money (dotyczące inwestowania), slow parenting (dotyczące wychowania dzieci), slow work (związane z pracą), a nawet slow sex, które choć brzmi przewrotnie, dotyczy zmiany ukierunkowania zainteresowań egoistycznych (skupienie wyłącznie na sobie i swojej przyjemności), na rzecz otwarcia na ukochaną osobę (skupienie na wspólnym przeżywaniu płciowości, z zachowaniem, taktu, delikatności, poczucia bezpoeczeństwa i miłości, patrząc "w tym samym kierunku").

     Pierwszym miastem w Polsce, które przystąpiło do ruchu Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Cittaslow był Reszel (12 VII 2004).

  Sieć miast dobrego życia - Cittaslow - w Polsce

12 lipca 2004 - na mocy Porozumienia o Współpracy zawartego pomiędzy Samorządem Województwa Warmińsko- Mazurskiego, Gminą Reszel oraz Stowarzyszeniem Kulturalnym „Zamek” w Reszlu, strony zobowiązały się do podjęcia wspólnego wysiłku w celu przystąpienia miasta Reszel do Slow Cities, Międzynarodowej Sieci Miast, które pracują nad poprawą jakości życia ich społeczności, stwarzając tym samym podwaliny dla powstania polskiej krajowej sieci Cittaslow.

29 lipca 2005 - Uchwały Rad Miejskich Reszla, Biskupca, Bisztynka oraz Lidzbarka Warmińskiego wyrażające wolę przystąpienia do Międzynarodowej Sieci Miast Slow Cities wraz z prośbą o uzyskanie członkostwa, Samorząd Województwa Warmińsko – Mazurskiego, występując w roli członka wspierającego w planowanej krajowej sieci miast, przekazał Przewodniczącemu Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Slow City.

13 - 16 listopada 2005 - wizyta delegacji z Międzynarodowej Sieci Miast Slow City w składzie: Roberto Angelucci – Przewodniczący oraz Massimo Borri – koordynator krajowych sieci miast Slow City. Podczas wizyty delegaci zapoznali się z warunkami funkcjonowania miast ubiegających się o członkostwo w sieci oraz spotkali się z Marszałkiem Województwa Warmińsko – Mazurskiego.

15 listopada 2005 - na zamku w Reszlu został podpisany List intencyjny dotyczący utworzenia krajowej sieci miast Cittaslow. Powołano Komitet Organizacyjny i Założycielski zobowiązany do opracowania regulaminu krajowego i założenia polskiej krajowej sieci miast Cittaslow. Koordynatorem prac komitetu był Marszałek Województwa Warmińsko – Mazurskiego, natomiast Burmistrz Miasta i Gminy Reszel występował w imieniu krajowej sieci w kontaktach z Międzynarodową Siecią Miast Cittaslow. Sygnatariuszami Listu zostali: ze strony polskiej: Marszałek Województwa Warmińsko – Mazurskiego oraz Burmistrzowie Reszla, Lidzbarka Warmińskiego, Biskupca oraz Bisztynka – ze strony Międzynarodowej Sieci Miast Cittaslow: Prezes Roberto Angelucci.

z początkiem 2006 - w ramach realizacji programu tworzenia krajowej sieci miast Cittaslow miasta - założyciele zostały dofinansowane ze środków Samorządu Województwa Warmińsko-Mazurskiego na utworzenie i wyposażenie stanowisk ds. miast Cittaslow w urzędach miast.

19 - 24 czerwca 2006 - wizyta studyjna w miastach należących do włoskiej sieci Cittaslow: Orvieto, Greve in Chianti, San Gemini oraz Città della Pieve. Celem wizyty było zapoznanie się z funkcjonowaniem tych miast, nawiązanie kontaktów między miastami sieci włoskiej i polskiej oraz wymiana doświadczeń. W skład polskiej delegacji weszli przedstawiciele samorządu Województwa Warmińsko – Mazurskiego, burmistrzowie miast tworzących krajową sieć miast Cittaslow oraz przedstawiciele instytucji z Województwa Warmińsko – Mazurskiego, których zakres działalności związany był z zakresem wymagań regulaminu Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Cittaslow.

3 sierpnia 2006 - Minister Spraw Zagranicznych w drodze decyzji wyraził zgodę na przystąpienie Województwa Warmińsko – Mazurskiego do Stowarzyszenia Cittaslow. Zgodę Ministra dostali również pozostali członkowie-założyciele krajowej sieci: Biskupiec – dnia 30.05.2006 r., Lidzbark Warmiński, Reszel, Bisztynek – dnia 10.08.2006 r.

18 października 2006 - Komitet Koordynujący Cittaslow zaakceptował wymagania polskiej krajowej sieci miast Cittaslow, których spełnienie stało się od tej chwili warunkiem koniecznym do ubiegania się o członkostwo w sieci. Wymagania stawiane nowym członkom polskiej sieci skupiają się wokół kluczowych obszarów takich jak: polityka środowiskowa, polityka infrastrukturalna, technologie i wyposażenie w zakresie jakości miejskiej, waloryzacja produkcji lokalnych, gościnność, świadomość.

1 grudnia 2006 - początek procesu weryfikacji spełniania przez miasta wymagań zawartych w regulaminie, przez przedstawicieli Biura Jakości i Znaków Regionalnych Urzędu Marszałkowskiego Województwa Warmińsko – Mazurskiego, na podstawie analizy i samooceny poszczególnych wymagań.

21 marca 2007 - zakończenie procesu weryfikacji i przekazanie wyników do Przewodniczącego Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Cittaslow.

13 kwietnia 2007 - na posiedzeniu w Urbino Komitet Koordynujący pozytywnie rozpatrzył wniosek o uznanie Polskiej Krajowej Sieci Miast Cittaslow.

21 października 2008 - Zarząd Województwa Warmińsko-Mazurskiego podjął decyzję o udzieleniu wsparcia rzeczowego Polskiej Krajowej Sieci Miast Cittaslow w postaci organizacji Biura Krajowej Sieci w ramach struktury Biura Jakości i Znaków Regionalnych Urzędu Marszałkowskiego Województwa Warmińsko-Mazurskiego.

rok 2010 - do Międzynarodowego Stowarzyszenia Cittaslow przystąpiło Nowe Miasto Lubawskie oraz jedno z Wielkopolski - Murowana Goślina.

24 – 25 czerwca 2011 - w Lidzbarku Warmińskim odbyło się IV Międzynarodowe Zgromadzenie Ogólne Sieci Cittaslow z udziałem ponad 140 osób z 19 państw (Włochy – założyciele Sieci, Australia, Austria, Belgia, Chiny, Finlandia, Francja, Holandia, Japonia, Korea – najliczniejsza reprezentacja – ponad  60 osób, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Stany Zjednoczone, Szwecja, Wielka Brytania, Węgry, Turcja). W trakcie obrad w skład Komitetu Sterującego powołany został Pan Artur Wajs, burmistrz Lidzbarka Warmińskiego, zaś w składzie Komisji Rewizyjnej na kolejną 3-letnią kadencję pozostała Pani Elżbieta Samorajczyk, Burmistrz Biskupca.

21 października 2012 - podczas Zgromadzenia Ogólnego Międzynarodowego Stowarzyszenia Cittaslow we włoskiej Novellarze Burmistrzowie Olsztynka i Rynu odebrali certyfikaty członkowskie z rąk Pana Gian Luca Marconiego, Przewodniczącego Stowarzyszenia.

24 listopada 2012 - podczas obrad Komitetu Koordynującego Stowarzyszenia, we włoskim miasteczku San Miniato, członkostwo w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Cittaslow przyznane zostało Lubawie.

13 kwietnia 2013 - w fińskim Kristinestad Międzynarodowy Komitet Koordynujący przyznał członkostwo miastu Gołdap.

17 maja 2013 - w przeddzień Festiwalu Cittaslow Polskiej Krajowej Sieci Miast Cittaslow w Olsztynku, wybrano na kolejną kadencję Krajowy Komitet Koordynujący, w skład którego weszli burmistrzowie: Biskupca, Bisztynka, Lidzbarka Warmińskiego, Murowanej Gośliny, Nowego Miasta Lubawskiego, Olsztynka, Reszla i Rynu. Decyzją Krajowego Komitetu Koordynującego funkcję Krajowego Koordynatora Polskiej Krajowej Sieci Miast Cittaslow na kolejną kadencję objął Pan Artur Wajs, Burmistrz Lidzbarka Warmińskiego.

9 listopada 2013 - podczas obrad Komitetu Koordynującego we włoskim miasteczku Brigishella, członkostwo w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Cittaslow przyznane zostało dla Barczewa i Dobrego Miasta.

rok 2013 - uchwały w sprawie przystąpienia do sieci podjęły miasta: Kalety (śląskie) i Rejowiec Fabryczny (lubelskie)

5 kwietnia 2014 - decyzją Międzynarodowego Komitetu Koordynującego Cittaslow, obradującego we włoskim miasteczku Cisternino, status miasta Cittaslow otrzymały trzy kolejne miasta z Warmii i Mazur: Pasym, Górowo Iławeckie i Nidzica.

19 - 21 czerwca 2014 - podczas Zgromadzenia Ogólnego Cittaslow  w Holandii Kalety (województwo śląskie) i Rejowiec Fabryczny (województwo lubelskie) przyjęte zostały w poczet członków Stowarzyszenia. Zgromadzenie dokonało też wyboru nowych władz. Po 6 latach stanowisko Prezesa Stowarzyszenia opuścił Gian Luca Marconi. Na swojego następcę wskazał pana Stefano Pisani – burmistrza miasta Pollica, który wybrany został przez aklamację. Jednym z wiceprzewodniczących został Koordynator Polskiej Krajowej Sieci Miast, pan Artur Wajs a wśród członków Międzynarodowego Komitetu Koordynującego znalazł się również burmistrz Olsztynka, pan Artur Wrochna. Kolejny przedstawiciel polskiej sieci miast, pan Tomasz Łęcki - burmistrz Murowanej Gośliny, został powołany do Rady Gwarantów (Komisji Rewizyjnej).  Zgromadzenie Ogólne zaakceptowało zmiany w statucie stowarzyszenia, dzięki którym sieci krajowe uzyskały  status krajowych oddziałów z możliwością utworzenia konta bankowego. Zgodnie z nowymi regulacjami, na wniosek prezesa, powołano grupę ekspertów, Ambasadorów Cittaslow.

30 kwietnia 2014 - Nowy Dwór Gdański z pomorskiego podjął uchwałę o przystąpieniu do sieci Cittaslow.

27 września 2014 - podczas posiedzenia Międzynarodowego Komitetu Koordynującego Cittaslow International w miasteczkach Enghien i Silly w Belgii poinformowano o przyjęciu Nowego Dworu Gdańskiego do Stowarzyszenia.

18 marca 2015 - w Olsztynie odbyły się wybory władz Polskiej Krajowej Sieci Miast Cittaslow, tzw. Komitetu Koordynującego. W jego nowy skład weszli: burmistrzowie czterech miast założycielskich - Pan Jacek Wiśniowski, Burmistrz Lidzbarka Warmińskiego, Pan Kamil Kozłowski, Burmistrz Biskupca, Pan Marek Dominiak, Burmistrz Bisztynka, Pan Marek Janiszewski, Burmistrz Reszla, oraz Pan Klaudiusz Kandzia, Burmistrz Kalet, Pan Artur Wrochna, Burmistrz Olsztynka, Pan Józef Blank, Burmistrz Nowego Miasta Lubawskiego i Pan Jacek Kosmala, Burmistrz Nidzicy. Na Przewodniczącego Polskiej Sieci Cittaslow wybrany został jednogłośnie Pan Artur Wrochna, Burmistrz Olsztynka. Ponieważ po wyborach samorządowych w Polsce w 2014 roku funkcji burmistrza nie pełni Pan Artur Wajs (Lidzbark Warmiński) oraz Pan Tomasz Łęcki (Murowana Goślina), uczestnicy spotkania podjęli uchwałę w sprawie rekomendacji z ramienia Polskiej Krajowej Sieć Miast Cittaslow kandydatur do władz Międzynarodowego Stowarzyszenia Cittaslow.

18 marca 2015 - odbyło się również spotkanie założycielskie Stowarzyszenia „Polskie Miasta Cittaslow.” 11 miast założycieli złożyło do sądu wniosek o rejestrację Stowarzyszenia. Prezesem Stowarzyszenia wybrany został Pan Jacek Kostka, Burmistrz Górowa Iławeckiego. Założenie Stowarzyszenia pozwoli na realizację wspólnych projektów związanych z rozwojem miast, w głównej mierze ze środków unijnych w nowym okresie programowania.

12 czerwca 2015 - Stowarzyszenie „Polskie Miasta Cittaslow” zostało zarejestrowane.

20 czerwca 2015 - podczas Zgromadzenia Ogólnego Cittaslow w Abbiategrasso we Włoszech zostały poddane pod głosowanie Zgromadzenia Ogólnego Cittaslow kandydatury Polskiej Krajowej Sieci Miast Cittaslow do władz międzynarodowego stowarzyszenia. Na Wiceprzewodniczącego Międzynarodowego Stowarzyszenia zarekomendowano Pana Artura Wrochnę, Krajowego Koordynatora Polskiej Sieci Cittaslow, na członka Międzynarodowego Komitetu Koordynującego – Pana Jacka Wiśniowskiego, Burmistrza Lidzbarka Warmińskiego, na członka Rady Gwarantów (Komisji Rewizyjnej) – Pana Klaudiusza Kandzię, Burmistrza Kalet. Decyzją Zgromadzenia kandydatury zostały przyjęte.

rok 2015 - do Międzynarodowego Stowarzyszenia Cittaslow zostały przyjęte kolejne miasta: Bartoszyce (27.03.2014 - decyzja Rady Miasta, 11.04.2015 – decyzja Międzynarodowego Komitetu Koordynującego Cittaslow International w Castel San Pietro Terme we Włoszech o przyjęciu do sieci) oraz Prudnik z opolskiego (30.04.2014 - decyzja Rady Miasta, 20.06.2015 – decyzja Zgromadzenia Ogólnego Cittaslow w Abbiategrasso we Włoszech o przyjęciu do sieci).

rok 2015 - Kolejne Rady Miast podjęły uchwały o przystąpieniu do sieci Cittaslow: Orneta (25.02.2015), Lidzbark (12.03.2015), Działdowo (26.03.2015) i Sępopol (29.05.2015).

      22 czerwca 2015 - Polska sieć Cittaslow liczy 20 miast członkowskich, z czego 15 na Warmii i Mazurach oraz 4 kandydackie.

     Charakterystyka miasta Slow City:
Ruch Slow Cities promuje użycie technologii zorientowanych na poprawę jakości środowiska i tkanki miejskiej oraz dodatkowo zabezpieczanie produkcji wyjątkowej żywności i win wpływających na charakter regionu. Ponadto ruch Slow Cities dąży do promocji dialogu i komunikacji pomiędzy lokalnymi producentami i konsumentami. Dzięki pomostowym pomysłom ochrony środowiska, promocji zrównoważonego rozwoju i poprawie miejskiego życia ruch Slow Cities dostarcza bodźców branży produkcji żywności używającej naturalnych i przyjaznych dla środowiska technik. Odznaczenie „Slow City” stanie się marką jakości dla mniejszych społeczności (tylko te z mniejszą niż 50 000 liczbą mieszkańców mogą się o nie ubiegać). Miasta Slow Cities nie są stolicami stanów lub siedzibami regionalnych rządów, lecz silnymi lokalnymi społecznościami, które zdecydowały się poprawić jakość życia swoich mieszkańców.

Wymagania ruchu Slow City:
Prawodawstwo odnośnie środowiska
Program ruchu Slow Cities wymaga istnienia i wprowadzenia następujących planów:

1. System kontroli jakości powietrza i publicznej konsultacji warunków jakości powietrza
2. Informator systemu zarządzania wodą z wytycznymi odnośnie dystrybucji i kontroli
3. Zastosowanie planów promocji i rozpowszechnianie nowych planów oraz technik kompostowania, a także promocja domowego kompostowania
4. Systemy do kontroli lekkiego zanieczyszczenia i związany z tym plan interwencji
5. Motywacja i nagrody za rozwój alternatywnych źródeł energii
6. Kontrola zanieczyszczenia smogiem i plan interwencyjny
7. Redukcja graffiti i niepożądanego rozwieszania plakatów
8. Zastosowanie rządzących przepisów EMAS lub ISO 9001; ISO 14000 i SA 8000
9. Udział w projekcie Agenda 21

      Infrastruktura polityczna
Program ruchu Slow Cities wymaga następujących cech politycznej infrastruktury miast:

1. Stworzenie publicznych obszarów zieleni z ławkami i miejscami do zabawy
2. Obecność otwartych chodników bez barier architektonicznych
3. Dojazd i dostępność przestrzeni publicznych dla niepełnosprawnych
4. Istniejąca infrastruktura preferująca alternatywne możliwości poruszania się
5. Ogólnie dostępne publiczne toalety
6. Obecność miejsc do siedzenia i odpoczynku nie tylko w historycznych centrach, lecz w całym mieście
7. Godziny otwarcia różnych miejskich biur powinny być podobne
8. Istnienie biura Public Relations w urzędzie miejskim
9. Obecność „Call Center” (Centrum Informacji Telefonicznej) dla mieszkańców chcących wyrazić uwagi dotyczące „dobrej jakości życia”
10. Powinien istnieć harmonogram godzin otwarcia i zamknięcia sklepów, instytucji harmonizujący z potrzebami mieszkańców i służący komercyjnym korzyściom miasta.

      Jakość miejska
Program ruchu Slow Cities sugeruje następujące cele dla poprawy jakości miejskiej:

1. Plany restauracji oryginalnych warunków historycznych centrów i / lub dzieł o kulturowej lub historycznej wartości
2. Zastosowanie planu eliminacji głośnych systemów alarmowych, jednocześnie adekwatne programy ochrony własności przed kradzieżą
3. Zachęcanie do użycia publicznych pojemników na śmieci do recyklingu
4. Ustawienie kontenerów na śmieci ich usuwanie zgodnie z ustalonym terminarzem
5. Promocja i rozpowszechnianie programów zazieleniania prywatnych i publicznych przestrzeni roślinami, które ładnie pachną lub które poprawiają środowisko
6. Istnienie i zastosowanie w każdym mieście planów rozwoju sieci opartej na Internecie dla mieszkańców
7. Rozwój we wdrażaniu planów wzrostu zużycia przyjaznych dla środowiska materiałów budowlanych
8. Istnienie programów dla wzrostu statusu i dostępności historycznych centrów

      Produkty lokalne
Program ruchu Slow Cities sugeruje następujące cele dla poprawy jakości miejskiej:

1. Przeprowadzanie corocznego spisu typowych produktów
2. Programy podnoszące wartość i chroniące lokalne wydarzenia kulturalne
3. Plany rozwoju rynków naturalnych i lokalnych produktów usytuowanych w interesujących i cennych miejscach
4. Szkolne programy edukacji smaku
5. Programy poprawy jakości poprzez kontrolę miejskich restauracji i szkolnych cafeterii
6. Edukacyjne programy o produkcji organicznej
7. Definicja produktów w ramach programu Presidia
8. Rozwój organicznego rolnictwa i certyfikatów jakości produktów
9. Programy podnoszące wartość przyznaną żywieniowym i gastronomicznym tradycjom
10. Inicjatywy zachęcające do ochrony produktów i rzemiosł regionu

      Gościnność
Program ruchu Slow Cities sugeruje następujące cele dla poprawy gościnności miasta:

1. Istnienie organu regulującego, który zagwarantuje, że lokalne firmy są uczciwe w swym znakowaniu i że nie ma nieuczciwego reklamowania
2. Międzynarodowe znakowanie
3. Plany szkolenia przewodników dla turystycznych centrów informacji
4. Istnienie dobrze oznaczonych tras turystycznych z informacjami i opisem
5. Istnienie przewodnika miasta w ramach ruchu „Slow”
6. Wdrożenie przepisów dotyczących cen turystycznego menu
7. Obecność strzeżonych parkingów na obszarach blisko centrum miasta
8. Polityka sprawiająca, że miasto staje się gościnne i zachęcające gości do brania udziału w wydarzeniach i uroczystościach
9. Istnienie planów rozwoju inicjatyw, które rozwijają zasięg miasta Slow City

      Wiedza
Program ruchu Slow Cities sugeruje następujące cele dla poprawy świadomości mieszkańców co do statusu miasta „Slow”:

1. Publicznie dostępny dokument, który wymienia listę usług miasta Slow City
2. Obecność logo miasta Slow City na oficjalnych dokumentach miast (nagłówek listów etc.)
3. Istnienie programu rozpowszechniającego informacje o działaniach ruchu
4. Strona internetowa poświęcona programom ruchu Slow City realizowanym w mieście
5. Promocja programów ułatwiających życie rodzinne, takich jak: działania rekreacyjne, usługi świadczone w domu dla ludzi starszych i przewlekle chorych
6. Istnienie programów ekonomicznych, żeby promować rozwój wymagań Slow City i plany ich poprawy
7. Obecność na komunalnej tablicy informacyjnej artykułów o inicjatywach Slow City oraz rozpowszechnianie informacji także w mediach narodowych
8. Programy rozwoju inicjatyw włączających lokalnych przywódców i rozwoju lokalnych przedsiębiorstw odnośnie zastosowania wymagań ruchu Slow City

     ŻYĆ POWOLI jako inna, nie-gorsza strona nowoczesności

     Manifest miast SLOW jest drogowskazem do innej strony nowoczesności, która podpowiada: "Żyj powoli" i stanowi przyczenek dla nowego humanizmu: by "być i mieszkać po ludzku".

     
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim – to pewien sposób bycia, cecha charakterystyczna prowadzenia życia codziennego w sposób odmienny od tego dotychczas dominującego, tryb zwolniony, pewny, mniej gwałtowny, nie tak prędki i nastawiony na wydajność, ale bez wątpienia bardziej ludzki i ekologicznie poprawny, bardziej solidarny z obecnymi i przyszłymi pokoleniami, szanujący to, co lokalne, w świecie coraz bardziej globalnym i wewnętrznie skomunikowanym.  

     
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza udostępnienie wszystkim, także mieszkańcom wielkich miast, wielkiego bagażu doświadczeń, wartości, wiedzy, sztuki i nauki obecnych w małych centrach, na byłych terenach marginalnych, w prowincjach i na peryferiach, które teraz stają się centrum. Oznacza wprowadzenie do dzielnic wielkich miast relacji i praktyk zarządzania społecznego i ekonomicznego nadających się do kultywowania, typowych dla wsi, gór, małych wysepek.  

     
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza życie czasem obecnym w sposób najlepszy z możliwych, mając ciągle wzrok zwrócony na przyszłość, oznacza także wykorzystywanie wielkich możliwości technologicznych i kulturalnych naszych czasów, nie zapominając nigdy o spuściźnie doświadczeń, którą pozostawia nam historia i kultura materialna narodów. Jeśli Slow Food nauczyło ochrony lokalnej  produkcji rolno- spożywczej i uwydatniania tradycyjnych sposobów gotowania, lokalnych smaków, tutaj głownym celem jest odkrycie w miastach „slow” całego szeregu doskonałości w najrozmaitszych dziedzinach, już dziś wypróbowanego i możliwego do odnalezienia. Jest to model, który trzeba poznać i zastosować. Dotyczący on nie tylko żywności, kultury i kwestii społecznych, ale także urbanistyki, środowiska, energii, transportu, turystyki, zagadnień rolniczych, kształcenia młodzieży, spraw lokalnej społeczności.

     
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, w pewnym sensie oznacza zwrócenie nowoczesnego pojęcia „dobrego życia” i pełnowartościowego mieszkania ku priorytetowi powszechnego zaangażowania się na rzecz mieszkańców; oznacza także rozwiązywanie z pozytywnym wynikiem fałszywej sprzeczności pomiędzy gościnną otwartością na świat i dumą z własnej przynależności i lokalnej specyfiki. Wiąże się to z obecnością świadomych i poinformowanych współmieszkańców miasta, gotowych na przyjęcie współczesnego podróżnika zgodnie z kanonami najbardziej wiarygodnej gościnności.  
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza uznanie całości lokalnych zasobów materialnych i niematerialnych, środowiska przyrodniczego, krajobrazu naturalnego i miejskiego, dóbr historycznych, artystycznych i kulturalnych, także dotyczących działalności winiarskiej i gastronomicznej, aby umocnić lub też odbudować miejską tożsamość, naruszaną czasami przez zmiany w ostatnich dziesięcioleciach.

     
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza uczynienie powolności główną wartością, przypisanie sensu i konkretności rewolucji czasowej dokonywanej przez tych, którzy z powodów historycznych, kulturalnych czy środowiskowych opierali i opierają się przyspieszeniom, jakie przyniósł XX wiek, to również harmonizowanie czasów historycznych z czasami współczesnymi, potrzeb natury z zagadnieniami kultury i ekonomii.

     
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza, ogólnie rzecz biorąc, danie sobie czasu na stworzenie jakości we wszystkich dziedzinach życia miejskiego, spowolnienie rytmów życia i zredukowanie napięć, aby uzmysłowić sobie teraz i na zawsze wartość smaków, kolorów, zapachów miasta i świata.

Do dziś ponad stu burmistrzów miast europejskich przystąpiło do inicjatywy i zostali umieszczeni na liście miast kandydujących do procedury kwalifikacji dającej im miejsce wśród miast sieci Slow City.

     
Miasta Slow City to te, w których:
Realizowana jest polityka środowiskowa mająca na celu utrzymanie i rozwój cech terytorium i tkanki miejskiej, przede wszystkim wykorzystując techniki recyklingu;

     
Realizowana jest polityka infrastrukturalna, która zmierza do podnoszenia wartości terytorium, a nie jego zajmowania.
Promuje się wykorzystanie technologii mających na celu podnoszenie jakości środowiska naturalnego i tkanki miejskiej. 

          
Wspierana jest produkcja i zastosowanie produktów spożywczych otrzymanych dzięki technikom naturalnym i zgodnych ze środowiskiem, z wyłączeniem produktów modyfikowanych genetycznie, podejmując w razie potrzeby kroki w kierunku ustanowienia jednostek zajmujących się ochroną i rozwojem zagrożonych produkcji typowych.     

     
Chronione są produkcje lokalne mające swe korzenie w kulturze tradycjach, które przyczyniają się  do promocji regionu, zachowując miejsca i sposoby produkcji, promując okazje i miejsca uprzywilejowane z uwagi na bezpośredni kontakt pomiędzy konsumentami a producentami;   

     
Wspierana jest kultura gościnności jako momentu prawdziwej łączności ze społecznością i jej specyfiką, usuwając przeszkody fizyczne i kulturowe, które mogłyby uniemożliwić pełne i powszechne korzystanie z zasobów miasta.  

     
Wśród mieszkańców promowana jest świadomość mieszkania w jednym z miast Slw City, ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży i szkół, poprzez systematyczne wprowadzanie „edukacji smaku”.

     
Zobowiązania
Miasta należące do sieci Slow City zobowiązują się do:  
rozpowszechniania informacji na temat inicjatyw Slow City w celu realizacji celów ruchu;
zastosowania, w poszanowaniu lokalnej specyfiki, wspólnych decyzji  Slow City oraz ułatwiania kontroli przeprowadzanej przez osoby z ruchu z wykorzystaniem parametrów ustalonych w celu oceny rezultatów podejmowanych inicjatyw do wnoszenia wkładu, według własnych możliwości, do inicjatyw ustalonych przez Zgromadzenie, poprzez wpłacanie składki członkowskiej.
 
Korzyści
Miasta należące do sieci Slow City mają możliwość:

• Dołączenia do własnego wizerunku logo Slow City;
• Udostępniania loga dla działań i inicjatyw, publicznych i prywatnych, które przyczyniają się do osiągnięcia celów ruchu;
• Uczestniczenia w przedsięwzięciach prowadzonych w ramach ruchu, w ustalony sposób wykorzystując ich modele i struktury.