Rozwiązanie wpisuje się w lokalny program budowania systemu opieki nad dzieckiem i rodziną w Powiecie Słupskim, którego podstawowe kierunki działania to:

• „bliżej dziecka" (zrobić wszystko, aby dziecko pozostało w rodzinie własnej, zgodnie z zasadą pomocniczości, nie wyręczając rodziców w ich roli),
• „wcześniej" (zanim narosną problemy, zapobiegać patologiom społecznym i przeciwdziałać marginalizacji społecznej),
• „krócej" (nie zdejmować z rodziców odpowiedzialności za dziecko, scalać ponownie rodziny, oferując im kompleksową i profesjonalną pomoc ze strony specjalistów),
• „lepiej i taniej" (tworzyć rodzinne formy opieki zastępczej bez niepotrzebnego stosowania form opieki całodobowej),
• „przyszłościowo" (przygotować wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych do samodzielnego życia).

     (Tekst Programu budowania systemu opieki nad dzieckiem i rodziną w Powiecie Słupskim - patrz Załączniki)

     Kolejnym etapem programu było propagowanie idei rodzicielstwa zastępczego poprzez akcje medialne i środowiskowe, utworzenie na terenie powiatu niespokrewnionych z dzieckiem rodzin zastępczych oraz podejmowanie działań na rzecz reintegracji rodziny naturalnej poprzez warsztaty dla dzieci zapobiegające izolacji i zachowaniom destrukcyjnym oraz organizowane cyklicznie treningi umiejętności rodzicielskich. Wiele uwagi w programie poświęcono wspieraniu wychowanków Domów Dla Dzieci i uczeniu ich umiejętności prowadzenia gospodarstwa domowego, gospodarowania budżetem domowym, życia w rodzinie. Działania te prowadzone są w ramach projektu Być Dorosłym. Rozwijanie samodzielności wychowanków umożliwia pobyt w innowacyjnej organizacji placówki opartej o rodzinny model życia.

     Przy realizacji tego przedsięwzięcia powiat współpracował z Towarzystwem „Nasz Dom". Powstał zespół interdyscyplinarny, złożony z przedstawicieli PCPR-u w Słupsku, OPS-ów z podległych gmin, Sądu Rodzinnego w Słupsku, Ośrodka Adopcyjnego, Poradni Psychologiczno-Pedagogicznych i pedagogów szkolnych, który integruje działania na rzecz rodzin potrzebujących wsparcia. Cały zespół został przeszkolony przez Towarzystwo „Nasz Dom" na temat „Indywidualnych planów pracy dzieckiem i rodziną".

     Skrócenie do minimum czasu przebywania dziecka w placówce to jeden z priorytetów tego przedsięwzięcia. Wprowadzenie nowych metod pracy z rodziną dziecka przyniosło wymierne efekty. W roku 2006, a więc na początku wprowadzania projektu, z placówki do domu rodzinnego powróciło tylko 2 dzieci, opiekę w rodzinie zastępczej znalazło również dwoje dzieci. Wdrażanie projektu spowodowało, iż w 2007 r. do domu powróciło 15 dzieci.

     W wyniku wdrożenia programu zmniejszyła się liczba patologicznych zjawisk na terenie powiatu - liczba rodzin zagrożonych wykluczeniem społecznym.

• Zakup czterech domów jednorodzinnych - 1 200 tys. zł
• Adaptacja i modernizacja, przystosowanie do standardów zakupionych domów - 200 tys. zł
• Szkolenia pracowników - 15 tys. zł
• Wyposażenie domów w niezbędny sprzęt - 90 tys. zł

     Nakład czasu pracy:

• Analiza dotychczasowego systemu - 30 osobodni
• Przygotowanie koncepcji i procedur - 40 osobodni
• Wewnętrzne szkolenia pracowników - 32 pracowników merytorycznych 8 dni pracy.

     Największe trudności napotkano w środowisku samorządowców. Mimo zrozumienia konieczności zmian wynikających z Rozporządzenia MPiPS z września 2000 r., istniał duży opór wśród radnych powiatowych. Długą i żmudną pracą było załatwienie spraw formalno-prawnych związanych ze sprzedażą budynku (dwa nieudane przetargi). Warto pamiętać, że najtrudniej i najdłużej dokonują się zmiany w sposobie myślenia i mentalność ludzi.

     Aby zaadaptować to rozwiązanie, w pierwszej fazie projektu trzeba dokonać rzetelnej analizy niezbędnych i koniecznych nakładów oraz ocenić je w stosunku do zysków z racjonalizacji budżetu. Z kolei w fazie realizacji istotny jest szczegółowy harmonogram działań. Jednak najważniejszy wydaje się podział zadań i ustalenie osoby koordynującej zadania, żeby wszyscy mieli jasność, za co odpowiadają.